Öğrenci davranışları nasıl tahlil edilir?

eğitim-öğretim

Aileler toplumun temel taşıdır.Çocuk,ilk eğitimini aileden alır.Öğretmenler,eğitim görevini ailelerden devralır.Çocuğun eğitiminin ailede başlaması konusunu, öğretmen olarak ya da veli olarak göz ardı edebiliyoruz.Okul öncesi dönemde çocuğun bilinçaltının büyük oranda oluştuğu belirtiliyor.Peki daha sonrası?

       Bu tutumları açıkladıktan sonra sınıfınızdaki öğrencilere bakış açınızda değişiecektir tabi iyi yönde.Sonuçta biz eğitim ve öğretimi aileden devraldık,hatta günlük kiralıyoruz.Yazılarımı uzun tutmak istemediğim için diğer modellerin yetiştirdiği öğrencileri bir daha ki yazıma bırakıyorum.

 Sıradaki model:tutarsız anne-baba modeli.Anne-babanın farklı kurallara farklı tepkiler vermesi,çocuğun doğruyu öğrenmesini engeller.Ne zaman ne yapacağı belli olmayan öğrencilerdir.Hepsi öyle değildir ya... Baskın olanlar vardır.Huzursuzdur bu öğrenciler.Erken yaşta sorumluluk sahibi olmaya zorlanırlar:öğrenci işçiler.Tatil onlar için çalışma günüdür.Daha da ilerisi davranış bozukluğu ile yetiştiklerinden kendilerinin de aynı akıbete uğraması muhtemelir.Tabi herkesten uzak olsun böyle bir davranış.

      Mükemmelliyetçi anne-babalar çocukları her zaman birinci olması gereken modeldir.Yanlış yapmaktan çekinen,hemen kırılan öğrencilerinizi bu model yetiştirmiş olabilir.Ders aralarında ödev yapan öğrencileriniz,grup çalışmalarında sıkıntı yaşayan öğrencileriniz bu kategoride değerlendirilebir.Dağınık öğrenciler de olabilirler.

       Bir yazımın daha sonuna gelirken  eğitim ile uğraştığımızı hatırlamak istiyorum.Yazmış olduğum kriterler internetten araştırdığım ve genel itibari ile psikologların üzerinde görüş birliğine vardığı çıkarımlardır.Bu nedenle her öğrenciyi ayrı bir dünya olarak değerlendirmek gerekiyor.

 Hayat,insan için her zaman mutlu anlar içermeyebilir.Tüm yaşamı boyunca duyguların hemen her türlüsüne maruz kalan insan,çevresini de bu istikamette etkiler.Yani siz ne taşıyorsanız,ne düşünüyorsanız karşınızdakine de ancak o kadarını verebilirsiniz.

 Anne-babanın çocuğun kişiliğine olan katkılarını sizlere daha önceki yazılarımda arz etmeye çalışmıştım.Yenilenen yaşam şartlarımız,çevremizin etkileri,sosyal ortamla içiçe olmanın getirdiği sorunlar;kendi çocuğumuzu bile istediğimiz gibi yetiştirmemize engel olmaktadır.Gelenek-görenek,örf-adet lafı sanırım klişe bir kelime oldu.Maddi yetersizlikler sebebiyle ihtiyaçları giderilemeyen,zaman bulamadığı için dede-ninesiyle görüştürülemeyen,internet üzerinden oyun oynamadığı ve o oyunu bilmediği zaman kendini eksik gören bir nesil yetişiyor şimdilerde.